Συμβουλευτικός Οδηγός Εμφυτευμάτων

Αγαπητέ ασθενή

Αυτός είναι ο οδηγός σας και θα μπορούσε να καθοδηγήσει σε κάθε στάδιο του θεραπευτικού σας ταξιδιού.

Χρησιμοποιήστε το ελεύθερα όπως επιθυμείτε. Όπως θα δείτε μπορείτε να κρατήσετε σημειώσεις ή να σχολιάσετε υπηρεσίες που παρέχονται.

Φυσικά δόντια και ασθένειες

Μικροοργανισμοί που υπάρχουν φυσιολογικά στη στοματική κοιλότητα έχουν την ικανότητα όταν μαζεύονται σε ομάδες (οδοντική πλάκα) να διασπούν υδατάνθρακες και οξέα και να διαβρώνουν την επιφάνεια των δοντιών.

Η νόσος ονομάζεται τερηδόνα και αφορά τους σκληρούς οδοντικούς ιστούς προκαλώντας απομεταλλοποίηση στην ανόργανη αλλά και οργανική υποδομή των δοντιών.

Συνήθως τα τερηδονισμένα δόντια αντιμετωπίζονται με σφραγίσματα αλλά όταν η καταστροφή είναι προχωρημένη μπορεί να προσβάλει τον οδοντικό πολφό και τότε καταλληλότερη θεραπεία είναι η ενδοδοντική θεραπεία.

Μια στεφάνη συνήθως κρίνεται απαραίτητη ώστε να θωρακίσει την αποκατάσταση.

Περιοδοντίτιδα είναι μια άλλη νόσος που αφορά σε πολύ μεγάλο ποσοστό πληθυσμού. Πρόκειται για μια φλεγμονώδη αντίδραση μικροβιακής αιτιολογίας των στηρικτικών περιοδοντικών ιστών που έχει ως αποτέλεσμα απώλεια πρόσφυσης, απώλεια στηρικτικού οστού, σχηματισμό θυλάκων και υφιζήσεων.

Η αιμορραγία, η φλεγμονή των ούλων με αλλαγές στο χρώμα, το σχήμα και τη σύσταση αλλά και η δυσοσμία παράλληλα με την παρουσία πλάκας και τρυγίας είναι κάποια από τα κλινικά χαρακτηριστικά της νόσου. Συμπληρωματικά, θύλακοι γύρω από τα δόντια και απώλεια οστού ανιχνεύονται ακτινογραφικά. Κλινικά βέβαια σε επίπεδο ασθενούς αυτό μεταφράζεται ως αυξημένη κινητικότητα και σε τελικό στάδιο την απώλεια των δοντιών αν η νόσος αφεθεί ανεξέλεγκτη.

Τα δόντια μου λείπουν. Τώρα τι;

Γέφυρες

Σε περίπτωση που μέχρι και 3 δόντια έχουν χαθεί τα γειτονικά υγιή δόντια παρασκευάζονται για να χρησιμοποιηθούν ως στηρίγματα τεχνητών δοντιών. Αυτές οι αποκαταστάσεις μπορεί να είναι άκρως λειτουργικές και αισθητικές χωρίς ο ασθενής να έχει πρόβλημα προσαρμογής.

Παρ ‘όλα αυτά υγιή δόντια τροχίζονται ή θεραπεύονται ενδοδοντικά κατά περίπτωση παρέχοντας μια λύση που διαρκεί περίπου 10 με 11 χρόνια κατά μέσο όρο. Ακόμα το οστό κάτω από τα δόντια που λείπουν συνεχίζει να απορροφάται με αποτέλεσμα η γέφυρα να μην εφαρμόζει πάντα σωστά, δευτερογενείς τερηδόνες πιθανόν να αναπτυχθούν, και η ενσφήνωση τροφής αλλά και η δυσχέρεια παροχής στοματικής φροντίδας λόγω συνθηκών πλέον οδηγεί στη αντικατάσταση της ή και την απώλεια των δοντιών αυτών όταν η κατάσταση δεν αντιμετωπίζεται έγκαιρα.

Μερικές οδοντοστοιχίες

Όταν περισσότερα από 3 δόντια λείπουν και τα κενά δεν οριοθετούνται πλέον από παρακείμενα υγιή δόντια τότε η λύση συνήθως είναι η κινητή, μερική οδοντοστοιχία. Βέβαια για την κατασκευή της επίσης απαιτείται εκτροχισμός υγειών δοντιών ως στηρίγματα και τα ίδια προβλήματα όπως και στις γέφυρες συναντώνται.

Το οστικό υπόβαθρο λόγω ανισότιμης κατανομής δυνάμεων απορροφάται ανισομερώς ενώ ασκούνται μεγάλες δυνάμεις στα δόντια και σε συγκεκριμένες μόνο περιοχές του βλεννογόνου με αποτέλεσμα αυξημένη οστική απορρόφηση. Έτσι η κινητή κατασκευή δεν εφαρμόζει σωστά μακροπρόθεσμα προκαλώντας πόνο και δυσανεξία.

Επίσης αν η κατάσταση δεν αντιμετωπιστεί τα δόντια υπερφορτίζονται με όποια προβλήματα αυτό αποφέρει. Τέλος, η υπερώα συνήθως καλύπτεται από μεταλλική πλάκα επηρεάζοντας φώνηση, αισθητική και γεύση.

Ολική οδοντοστοιχία

Όταν ο ασθενής είναι νωδός (χωρίς δόντια) αυτό που η συμβατική οδοντιατρική έχει να προσφέρει είναι οι ολικές οδοντοστοιχίες. Η συγκράτηση τους στο στόμα εξασφαλίζεται λόγω δυνάμεων συνοχής και συνάφειας που αναπτύσσονται μεταξύ ολικής οδοντοστοιχίας, σάλιου και βλεννογόνου του στόματος.

Και εδώ ξανά η ανισομερή κατανομή δυνάμεων αλλά και οι ελλείψεις όλων των δοντιών οδηγούν σε οστική απορρόφηση σε σύντομο χρονικό διάστημα και έτσι οι ολικές οδοντοστοιχίες χάνουν την σταθερότητα και τη συγκράτηση τους, ενώ η μορφολογία του προσώπου αλλοιώνεται σημαντικά λόγω απώλειας οστικού υποστρώματος.

Ψυχολογικοί λόγοι αλλά και προβλήματα ομιλίας, γεύσης και περιορισμένης μασητικής ικανότητας οδηγούν συχνά τους ασθενείς σε δυσκολία αποδοχής της ολικής οδοντοστοιχίας. Αν η κατάσταση δεν αντιμετωπιστεί με συχνές επανεφαρμογές η οστική απορρόφηση δεν επιβραδύνεται ενώ ενοχλήσεις και πόνος κατά τη μάσηση μπορεί να προκύψουν. Σε ακραίες περιπτώσεις βέβαια που η οστική ατροφία έχει προχωρήσει σημαντικά οι εμφυτευματικές αποκαταστάσεις γίνονται πιο σύνθετες.

Προσεκτική αξιολόγηση όλων των παραγόντων, διεξοδική συζήτηση όλων των πλεονεκτημάτων και μειονεκτημάτων του εκάστοτε σχεδίου αλλά και η προσωπική σας άποψη και αισθητική συνυπολογίζονται και η καταλληλότερη θεραπεία εμφυτευματική ή μη προτείνεται.

Εμφύτευμα

Στις αρχές του 1950 ένας Σουηδός επιστήμονας Per Ingvar Branemark παρατήρησε ότι το τιτάνιο μπορούσε να κάνει βιολογικούς δεσμούς με το οστό. Η ομάδα του ανέπτυξε μια βίδα τιτανίου ώστε να αντικαταστήσει τη ρίζα ενός δοντιού. Αυτές οι βίδες λοιπόν ονομάζονται οδοντικά εμφυτεύματα και εκατομμύρια άνθρωποι ανά τον κόσμο έχουν υποβληθεί σε θεραπεία με εμφυτεύματα.

Τα οδοντικά εμφυτεύματα σήμερα είναι αποτέλεσμα μακρόχρονης εξέλιξης και παραδείγματα από την ιστορία 1350 χρόνια πριν αναφέρονται στον πολιτισμό των Mayan.

Το τιτάνιο χρησιμοποιείται σήμερα ως κύριο υλικό κατασκευής λόγω του λεπτού στρώματος οξειδίων (λεπτότερο από οποιοδήποτε άλλο μελετημένο υλικό) που δημιουργείται στην διεπιφάνεια οστού-εμφυτεύματος και δεν προκαλεί αντίδραση ξένου σώματος-φλεγμονώδους συνδετικού ιστού, αλλά έρχεται σε άμεση επαφή με οστεοβλάστες (οστικά κύτταρα) και έτσι μια ένωση μεταξύ εμφυτεύματος και νεόπλαστου οστίτη ιστού προκύπτει. Η διαδικασία καλείται οστεοενσωμάτωση και διαρκεί περίπου 2-3 μήνες από την τοποθέτηση.

Εναλλακτικά η οδοντιατρική έρευνα εστιάζει σε χρήση κεραμικών υλικών αντί του τιτανίου λόγο της χρωματικής τους απόδοσης που είναι πιο κοντά στη ρίζα ενός φυσικού δοντιού, όπως το ζιρκόνιο (ZrO2).

Το ζιρκόνιο σαν υλικό είναι επίσης βιοσυμβατό και αισθητικά καλύτερο από το τιτάνιο λόγω λευκής απόχρωσης.

Ήδη υπάρχουν εταιρίες που έχουν προχωρήσει στην κατασκευή οδοντικών εμφυτευμάτων από ζιρκόνιο αλλά το θέμα είναι ακόμα υπό διερεύνηση καθότι τα ποσοστά επιβίωσης τέτοιων εμφυτευμάτων είναι σαφώς κατώτερα από τα εμφυτεύματα τιτανίου.

Τα ενδοοστικά εμφυτεύματα σήμερα κατασκευάζονται από καθαρό τιτάνιο (βαθμός σκληρότητας, 1-4 grade). Τελευταία, κράματα τιτανίου Ti 6AL-4V χρησιμοποιούνται από κάποιες εταιρίες (6% aluminum, 4% vanadium) και πάνω από 1300 διαφορετικά συστήματα ριζόμορφων εμφυτευμάτων κατασκευάζονται ανά τον κόσμο.

Επιστημονικά τεκμηριωμένη απάντηση στο καλύτερο σύστημα εμφυτευμάτων σήμερα δεν μπορεί να δοθεί και έτσι η εκλογή βασίζεται στην εμπειρία του επεμβαίνοντας, στις διαφορετικές προσθετικές λύσεις που το κάθε σύστημα προσφέρει και στο σχέδιο θεραπείας εξατομικευμένο στις ανάγκες του κάθε ασθενή.

Πριν την τοποθέτηση

Τα εμφυτεύματα σήμερα παρουσιάζουν άριστα ποσοστά επιβίωσης αποτελώντας ασφαλή σύγχρονη διαδικασία με μακροχρόνια πρόγνωση και μελέτη ενώ φέρουν πολλά πλεονεκτήματα σε σχέση με την καθιερωμένη οδοντιατρική. Παρ’ όλα αυτά εναλλακτικά σχέδια θεραπείας εκτός των εμφυτευμάτων θα συζητηθούν διεξοδικά ανάλογα με τη μοναδικότητα της κάθε περίπτωσης.

Είναι τα εμφυτεύματα η καλύτερη θεραπεία για μένα;

Πλεονεκτήματα

  • Τα εμφυτεύματα σήμερα, αποκαθιστούν αισθητικά και λειτουργικά κατά τον καλύτερο τρόπο την ελαττωματική λειτουργία του μασητικού συστήματος λόγω απώλειας οδοντικών ή άλλων ιστών.
  • Αποφεύγονται οι άσκοπες παρασκευές δοντιών άρα η απώλεια υγειών οδοντικών ιστών.
  • Επιπλέον σε περίπτωση ολικών αποκαταστάσεων τα εμφυτεύματα προσφέρουν αυξημένη σταθερότητα λειτουργώντας ως στηρίγματα (επιεμφυτευματικές ολικές οδοντοστοιχίες, μεγάλες γέφυρες).
  • Επιπρόσθετα τα εμφυτεύματα μέσω της διαδικασίας της οστεοενσωμάτωσης αλλά και της λειτουργικής διέγερσης και φόρτισης του υποκείμενου οστού διατηρούν τον οστικό όγκο που διαφορετικά θα είχε απορροφηθεί με αυξημένους ρυθμούς ειδικά στην περίπτωση κινητών αποκαταστάσεων (ολικές-μερικές οδοντοστοιχίες) ή μετά την απώλεια των δοντιών (περίπου 30% οστική απώλεια στο πρώτο τρίμηνο μετά την εξαγωγή).
  • Συνεπώς, η μορφολογία των οστικών δομών και το σχήμα του προσώπου διατηρείται και δεν αλλοιώνεται χαρακτηριστικά όπως συμβαίνει με την πάροδο της ηλικίας όταν τα δόντια χαθούν.
  • Η μασητική απόδοση και η αισθητική είναι αντίστοιχη με αυτή των φυσικών δοντιών με τις εμφυτευματικές λύσεις ενώ η ποιότητα ζωής του ασθενή ανώτερη σε σχέση με τις ολικές οδοντοστοιχίες.
  • Τα εμφυτεύματα με κατάλληλη φροντίδα διαρκούν για πάντα και η πρόγνωση τους σε συγκεκριμένες περιπτώσεις υπερέχει σε σχέση με τα φυσικά δόντια.
  • Βέβαια τα εμφυτεύματα δεν είναι κατάλληλα για όλες τις περιπτώσεις ασθενών και αποτελούν χειρουργική διαδικασία. Έτσι το ιστορικό του ασθενή, η ψυχοσύνθεση του καθώς και οι προσδοκίες του αξιολογούνται ανάλογα και η πλέον κατάλληλη, μακροβιότερη και επιστημονικά τεκμηριωμένη λύση παρέχεται κατά περίπτωση.

Διάγνωση

Η διαδικασία της διάγνωσης ξεκινά από το λόγο της επίσκεψης και συνεχίζεται με την εξέταση του ιατρικού ιστορικού. Το οικογενειακό και το κοινωνικό ιστορικό εξετάζεται επίσης. Ακολουθεί η κλινική εξέταση του στοματογναθικού συστήματος και το οδοντιατρικό ιστορικό. Πλήρης ακτινογραφικός έλεγχος του οστικού υποβάθρου ολοκληρώνει τη διαδικασία διάγνωσης. Η οστική ατροφία που επέρχεται με την πάροδο της ηλικίας και λόγω απώλειας οδοντικών ιστών εξετάζεται και η εμφύτευση μπορεί να πραγματοποιηθεί άμεσα ή άλλες επεμβάσεις κρίνονται απαραίτητες προηγουμένως.

Η τρισδιάστατη απεικόνιση μέσω Cone Beam CT (CBCT) σήμερα κατέχει δέοντα ρόλο σε όποιες ανατομικές δυσκολίες παρουσιάζονται (κάτω φατνιακό νεύρο, ρινική κοιλότητα, παραρινικοί κόλποι κ.α) προστατεύει τον ασθενή και παράλληλα προσφέρει μοναδικά πρωτόκολλα σχεδιασμού θεραπείας και φόρτισης.

Έτσι εκμηδενίζεται ο χρόνος αποκατάστασης (δόντια σε μία ώρα – 1 hour teeth).

Ψηφιακή εποχή, ψηφιακή οδοντιατρική

Σήμερα οι λύσεις της ψηφιακής εποχής είναι πλέον πραγματικότητα!

Μέσω ειδικών λογισμικών επεξεργασίας και ψηφιακής αποστολής δεδομένων και εξειδικευμένων τεχνικών κέντρων ακόμα και σε χώρες του εξωτερικού εξασφαλίζεται υψηλότατη ακρίβεια κατασκευής σε σχέση με τις συμβατικές τεχνικές, κατασκευαστικές μεθόδους οδοντικών εργασιών.

Ποιοτικά ανώτερα υλικά χρησιμοποιούνται, σχεδιάζονται (CAD – Computer Aided Designed) και κατασκευάζονται (CAM – Computer Aided Manufactured) ψηφιακά πλέον. Έτσι φέρουν πρόσθετη αντοχή στο χρόνο, απόλυτη εφαρμογή στο στόμα, μειωμένες τάσεις αλλά και υψηλότατη αισθητική και αυτό γιατί τα υλικά αυτά δεν χυτεύονται όπως συνέβαινε, αλλά κόβονται από ένα και μόνο μπλοκ υλικού επιλογής (CAD/CAM dentistry).

Ακόμα περισσότερο, η προσθετική των εμφυτευμάτων μπορεί να κατασκευαστεί πριν αυτά τοποθετηθούν στο στόμα. Τα εμφυτεύματα τοποθετούνται πρώτα ψηφιακά στον υπολογιστή. Η προσομοίωση της διαδικασίας εξασφαλίζει έξτρα ασφάλεια για τον ασθενή και εκμηδενίζει τον χρόνο θεραπείας από 3-6 μήνες περίπου στη 1 ώρα!

Simplant/Bioguide software – ψηφιακή τοποθέτηση εμφυτευμάτων στον υπολογιστή σε ακριβή 3D μοντέλα του ασθενή από την αξονική τομογραφία (CBCT) πριν την τοποθέτηση στο στόμα.

Atlantis software – εξατομικευμένη προσθετική σχεδίαση μέσω συστημάτων CAD/CAM (computer aided design/computer aided manufactured).

Για περαιτέρω ενημέρωση παρακαλώ ζητήστε λεπτομέρειες. Με χαρά θα εξηγήσουμε όποια απορία.

Είναι τα εμφυτεύματα κατάλληλα για μένα;

Απουσιάζει ένα δόντι

Λόγω τραυματισμού κυρίως, (αθλητισμός, τροχαίο ατύχημα, αδικήματα βίας) η απώλεια ενός πρόσθιου δοντιού είναι μια κλασική περίπτωση σε μια κατά τα άλλα υγιή οδοντοστοιχία. Η εμφυτευματική αποκατάσταση με ή χωρίς τη χρήση μεθόδων οστικής ανάπλασης αποτελεί την πλέον ενδεδειγμένη λύση.

Πολλαπλά ελλείποντα δόντια σε μια πλευρά

Σε περίπτωση ικανού όγκου οστικού υποστρώματος και όταν λείπουν περισσότερα από 3 συνεχόμενα δόντια οι μερικές οδοντοστοιχίες δεν αποτελούν σήμερα τη μόνη λύση. Μάλιστα μπορεί να αποφευχθούν διότι αποτελούν κινητές εργασίες με όλα τα σχετικά προαναφερθέντα μειονεκτήματα σε σχέση με τα εμφυτεύματα. Σχετικοί περιορισμοί αποτελούν οι θέσεις του ιγμορείου στην άνω γνάθο και του κάτω φατνιακού νεύρου στην κάτω.

Ανάλογα πάντα με την ποιότητα του οστού και το είδος της εργασίας καθορίζεται και ο αριθμός των χρησιμοποιούμενων εμφυτευμάτων, ενώ κατά περίπτωση επιχειρείται ένωση δοντιών και εμφυτευμάτων.

Μόνο λίγα δόντια απομένουν συνολικά

Με την ηλικιακή πρόοδο και την πολλαπλή απώλεια δοντιών η στερέωση ολικών οδοντοστοιχιών αποτελεί δύσκολο έργο ειδικότερα όταν υπάρχει ανισομερή κατανομή φορτίων. Λόγω δυσμενών δυνάμεων ροπής και πλάγιας φόρτισης η πρόγνωση τέτοιων ολικών οδοντοστοιχιών και η λειτουργία της μάσησης επιβαρύνεται, ενώ η οστική απορρόφηση αυξάνεται. Με λίγα συνήθως εμφυτεύματα η ισορροπία αποκαθίσταται.

Ολική νωδότητα

κάτω ολική νωδότητα

Σε περίπτωση προχωρημένης απορρόφησης όταν οι ολικές οδοντοστοιχίες δεν μπορούν να συγκρατηθούν με τη βοήθεια 2 συνήθως εμφυτευμάτων (locators) αυξάνεται η σταθερότητα, η συγκράτηση και η μασητική ικανότητα σημαντικά.

Αν το οστικό υπόβαθρο είναι ικανοποιητικό περισσότερα εμφυτεύματα παρέχουν ακόμα μεγαλύτερη μασητική απόδοση και σταθερότητα-συγκράτηση ή και μια ακίνητη αποκατάσταση (γέφυρα).

Άνω ολική νωδότητα

Η άνω γνάθος όταν αποκαθίσταται με επένθετη ολική οδοντοστοιχία υποστηριζόμενη σε εμφυτεύματα πλεονεκτεί περαιτέρω διότι η υπερώα μπορεί να μείνει ακάλυπτη προσφέροντας άνεση στην ομιλία και αυξημένη αισθητικότητα όσον αφορά τη γεύση. Λόγω χαμηλότερης ποιότητας οστού συνήθως απαιτούνται περισσότερα εμφυτεύματα (> 4).

Σαν γενικός κανόνας σε περίπτωση ακίνητης αποκατάστασης περισσότερα εμφυτεύματα απαιτούνται συγκριτικά με της κινητές λύσεις λόγω αυξημένων μασητικών φορτίων αλλά και αυξημένη φροντίδα.

Μια ειδική κατηγορία εμφυτευμάτων αποτελούν τα mini-implants.

Πρόκειται για εμφυτεύματα στενότερης διαμέτρου από τα κανονικά που κύριο στόχο έχουν τη σταθεροποίηση της κάτω ολικής ήδη υπάρχουσας οδοντοστοιχίας. Τα εμφυτεύματα αυτά συνήθως τοποθετούνται ατραυματικά χωρίς ανασήκωση ούλων και ο πόνος αλλά και το πρήξιμο μετεγχειρητικά είναι μικρότερο. Επιπλέον τα εμφυτεύματα αυτά φορτίζονται άμεσα και ο ασθενής την ίδια μέρα φεύγει από το οδοντιατρείο φορώντας την κάτω οδοντοστοιχία του.

Η εμφυτευματική αυτή λύση φέρει μειωμένο κόστος για τον ασθενή, αλλά βασικό μειονέκτημα αποτελεί το χαμηλότερο ποσοστό επιβίωσης συγκριτικά με τα συμβατικά εμφυτεύματα.

Ταξίδι θεραπείας

Στάδιο 1οαρχική ανάθεση

Ιστορικό, ακτινογραφίες, εκμαγεία μελέτης, ερωτήσεις-συζήτηση, φόρμες πληροφόρησης, εναλλακτικές προτάσεις, προϋπολογισμός.

1ο ραντεβού

Κλινική εξέταση, αρχικές ακτινογραφίες, εμφυτευματικό και εναλλακτικό σχέδιο θεραπείας, συζήτηση, προϋπολογισμός.

2ο ραντεβού

Ιατρική εξέταση, συζήτηση, εκμαγεία μελέτης, άλλες ακτινογραφίες 3D, φόρμες ενημέρωσης, ερωτήσεις.

Ερωτήσεις

Στάδιο 2οπρο θεραπεία

Έλεγχος χειρουργικού νάρθηκα τοποθέτησης, αντιμετώπιση όποιων άλλων προβλημάτων πριν την θεραπεία με εμφυτεύματα (περιοδοντίτιδα, ενδοδοντική θεραπεία, τερηδόνα, εξαγωγές δοντιών με κακή πρόγνωση, κ.α).

Ερωτήσεις

Στάδιο 3ο1η χειρουργική φάση (ανάλογα με τις ανάγκες του ασθενή)

Θεραπεία οστικής ανάπλασης (chin/ramus/sinus lift grafting, 0-4 μήνες αναμονή) / (major grafting, 3-8 μήνες αναμονή). Το στάδιο αυτό δεν χρειάζεται σε κάθε θεραπευτικό σχέδιο και εναλλακτικές προσεγγίσεις διατίθενται σε περίπτωση που ο ασθενής θέλει να το αποφύγει.

Ερωτήσεις

Στάδιο 4οτοποθέτηση των εμφυτευμάτων

Χειρουργική τοποθέτηση εμφυτευμάτων και συρραφή κάτω από το βλεννογόνο (εναλλακτικά, ταυτόχρονη τοποθέτηση διαβλεννογόνιου στοιχείου επούλωσης ή άμεση φόρτιση εμφυτεύματος με προσωρινή αποκατάσταση). Αναμονή 0-3 μήνες.

Ερωτήσεις

Στάδιο 5οαποκάλυψη εμφυτευμάτων

Χειρουργική αποκάλυψη εμφυτεύματος και τοποθέτηση διαβλεννογόνιου στοιχείου (εναλλακτικά αν έχει προηγηθεί στο 4ο στάδιο κατασκευή μόνιμης αποκατάστασης). Αναμονή 1-3 εβδομάδες.

Ερωτήσεις

Στάδιο 6ο – προσθετική φάση θεραπείας

Προσθετική σχεδίαση, αποτυπώματα με άξονες μεταφοράς, κατασκευή οδοντοτεχνικών σταδίων, δοκιμές (ο αριθμός των επισκέψεων διαφέρει ανάλογα με το είδος της προσθετικής). Όταν τα εμφυτεύματα φορτίζονται άμεσα το 6ο στάδιο πραγματοποιούνται ταυτόχρονα με το 4ο .

Ερωτήσεις

Στάδιο 7ο – τοποθέτηση

Τοποθέτηση μόνιμης αποκατάστασης

Ερωτήσεις

Στάδιο 8οπρόγραμμα επανέλεγχων

Τακτικοί επανέλεγχοι παρακολούθησης πορείας θεραπείας και αποκατάστασης

Ερωτήσεις;

Τι είναι το οστικό αυτομόσχευμα από τη γωνία του κλάδου ή από την περιοχή του πώγωνα (Ramus/Chin graft);

Αυτό το είδος μοσχεύματος ενδείκνυται για μικρές οστικές ελλείψεις όταν <2 εμφυτεύματα πρόκειται να τοποθετηθούν και σε περίπτωση που το υπάρχον οστό κρίνεται ανεπαρκές. Μικρά blocks (κομμάτια) λαμβάνονται από το πιγούνι ή τη γωνία της κάτω γνάθου ενδοστοματικά και στις δυο περιπτώσεις.

Τα οστικά blocks σταθεροποιούνται στη δέκτρια περιοχή μέσω μικρών βιδών τιτανίου μέχρι να πραγματοποιηθεί η ενσωμάτωση του μοσχεύματος στο υποκείμενο οστό (συνήθως 3-4 μήνες). Έπειτα τα ούλα συρράφονται και το μόσχευμα καλύπτεται καθ’ όλη τη διάρκεια της επούλωσης.

Πότε θα με ξαναδείτε μετά το μόσχευμα;

Συνήθως η πρώτη επίσκεψη μετά την επέμβαση τοποθετείται 1 εβδομάδα με 10 ημέρες αργότερα οπότε και τα ράμματα αφαιρούνται, ελέγχεται η επούλωση και προγραμματίζεται το επόμενο ραντεβού συνήθως 3 μήνες αργότερα για την τοποθέτηση των εμφυτευμάτων. Ο χρόνος αναμονής είναι κρίσιμος διότι σε περίπτωση περαιτέρω αναμονής το οστικό μόσχευμα αρχίζει να απορροφάται ξανά.

Ανύψωση ιγμορείου,

Το ιγμόρειο βρίσκεται πίσω από τα μάγουλα και πάνω από τα πίσω πάνω δόντια. Παρομοιάζεται με ένα άδειο δωμάτιο. Κάποιες ρίζες των πάνω δοντιών κατά κάποιο τρόπο εισχωρούν μέσα στην κοιλότητα του ιγμορείου και όταν χαθούν παραμένει συνήθως ένα λεπτό οστικό τοίχωμα να διαχωρίζει το στόμα και το ιγμόρειο. Τα οδοντικά εμφυτεύματα τοποθετούνται στο οστό και όταν αυτό κάτω από το ιγμόρειο υπολείπεται η τοποθέτηση τους είναι αδύνατη. Η λύση είναι μια επέμβαση γνωστή ως ανόρθωση ιγμορείου (sinus lift).

Η είσοδος στο ιγμόρειο πραγματοποιείται από το σημείο όπου τα δόντια υπήρχαν στο παρελθόν. Η μεμβράνη τότε ανασηκώνεται προς τα πάνω μέσω της οστικής οπής που δημιουργείται και το οστικό μόσχευμα τοποθετείται στο έδαφος του ιγμορείου, αποτελώντας το νέο υπόβαθρο τοποθέτησης εμφυτευμάτων. Ο χρόνος αναμονής πριν την τοποθέτηση είναι συνήθως 3-8 μήνες.

Εάν αρκετό υπολειμματικό οστό υπάρχει πριν την ανόρθωση αλλά η διαδικασία ανόρθωσης κρίνεται ακόμα αναγκαία τα εμφυτεύματα και η ανόρθωση μπορεί να συμβούν ταυτόχρονα ως μια μόνο διαδικασία με εξωτερική (διάνοιξη οστικού παραθύρου) ή και εσωτερική προσέγγιση (χωρίς διάνοιξη οστικού παραθύρου).

Ολικές οδοντοστοιχίες;

Κανονικά οι οδοντοστοιχίες δεν θα πρέπει να χρησιμοποιούνται μετά από την επέμβαση διότι πιέζουν το μόσχευμα προκαλώντας εύκολα απορρόφηση του. Βέβαια η χρήση τους δεν είναι ρεαλιστικό να αποφευχθεί εντελώς. Προσπαθήστε να μην τις φοράτε για 2 εβδομάδες μετά την επέμβαση. Έπειτα, οι ολικές οδοντοστοιχίες τροποποιούνται και μαλακά επιθέματα τοποθετούνται εσωτερικά ώστε να μην πιέζουν το μόσχευμα κατά τη διάρκεια της επούλωσης.

Σχετικά με την τοποθέτηση,

Μετά από λεπτομερή αξιολόγηση όλων των παραγόντων και κάτω από αποστειρωμένες συνθήκες η διαδικασία τοποθέτησης του εμφυτεύματος πραγματοποιείται μέσω μιας μικρής τομής που γίνεται στο στόμα για να εκθέσει το υποκείμενο οστό. Ο βλεννογόνος του στόματος ανασηκώνεται και ειδικά εργαλεία χρησιμοποιούνται ώστε να δημιουργηθεί ένα φατνίο που θα υποδεχθεί το εμφύτευμα ενδοοστικά.

Αυτό βιδώνεται και συγκρατείται αρχικά λόγω σχήματος μέχρι η οστεοενσωμάτωση να ολοκληρωθεί και το εμφύτευμα να αποκτήσει βιολογικούς δεσμούς με το οστό. Η διαδικασία είναι συγκρίσιμη με μια απλή εξαγωγή και ο φόβος δεν πρέπει να σας διακατέχει. Ο χρόνος τοποθέτησης δε ποικίλει γενικά αλλά συνήθως είναι μικρός (1 ώρα).

Τα ούλα συρράφονται και το εμφύτευμα παραμένει εκεί μέχρι να ολοκληρωθεί η διαδικασία της οστεοενσωμάτωσης (2-3 μήνες περίπου). Στο στόμα ελάχιστο πρήξιμο αναμένεται και αν χρησιμοποιείτε κάποιο είδος οδοντοστοιχίας θα πρέπει να την αποφύγετε για 2 εβδομάδες. Τότε επανεξετάζεστε, λαμβάνονται ακτινογραφίες και ελέγχεται η διαδικασία επούλωσης. Η κινητή οδοντοστοιχία αν υπάρχει τροποποιείται και στη συνέχεια μπορεί να χρησιμοποιηθεί. Όταν βέβαια είναι επιθυμητό τα ούλα δεν συρράπτονται πάνω από το εμφύτευμα αλλά το διαβλεννογόνιο στοιχείο τοποθετείται απευθείας, αποτυπώματα λαμβάνονται και μια προσωρινή αποκατάσταση τοποθετείται μέσα στις πρώτες 2 μέρες από την τοποθέτηση. Η τελευταία διαδικασία ονομάζεται άμεση φόρτιση.

Μετά την τοποθέτηση είτε πρόκειται για συμβατική τοποθέτηση, είτε για άμεση φόρτιση η διαδικασία για την κατασκευή της μόνιμης αποκατάστασης πραγματοποιείται 2-6 μήνες μετά ανάλογα με την ποιότητα επούλωσης και τις εκάστοτε συνθήκες της γενικότερης υγείας του ασθενούς, αλλά και τη μοναδικότητα του σχεδίου θεραπείας. Το κάπνισμα πρέπει να αποφεύγεται ενώ μαλακές τροφές συστήνονται ειδικά σε εκτεταμένες περιοχές τοποθέτησης. Ως πρώτο μας μέλημα και με κατάλληλα φαρμακευτικά πρωτόκολλα η μετεγχειρητική άνεση αυξάνεται, η επούλωση επιταχύνεται και όποιος κίνδυνος μόλυνσης αποφεύγεται.

Όποιες άλλες διαδικασίες ιστικής/οστικής αναγέννησης κρίνονται αναγκαίες πριν ή μετά την τοποθέτηση των εμφυτευμάτων θα συζητηθούν διεξοδικά κατά περίπτωση.

PRGF (platelet rich growth factors) αυξητικοί παράγοντες αιμοπεταλίων

Το PRGF αποτελεί την 1η κλινική εφαρμογή της επιστήμης κατασκευής ιστών και πρόκειται για αυτόλογη πηγή συγκεντρωμένων αυξητικών παραγόντων. Απελευθερώνει τουλάχιστον 7 διαφορετικούς αυξητικούς παράγοντες (κυτοκίνες) κατά τη διάρκεια της επούλωσης ενεργοποιώντας την αναγέννηση οστού και μαλακών ιστών όταν οι συγκεντρώσεις τους ξεπερνούν το 1.000.000/ml.

Η παρασκευή του σήμερα θεωρείται επιστήμη καθότι μικρή ποσότητα αίματος λαμβάνεται από τον ίδιο τον ασθενή λίγο πριν την τοποθέτηση των εμφυτευμάτων μαζί με κάποιο αντιπηκτικό παράγοντα, φυγοκεντρείται σε ειδική συσκευή και με τη βοήθεια ενεργοποιητή εγχύεται στο τραύμα επιταχύνοντας και βελτιστοποιώντας την επούλωση.

Σχετικά με την αποκάλυψη,

Κατά το στάδιο αυτό με τοπική αναισθησία και μόνο όταν δεν έχει προηγηθεί άμεση τοποθέτηση της βίδας επούλωσης κατά την εμφύτευση μια μικρή τομή γίνεται πάνω από κάθε εμφύτευμα και τοποθετούνται οι βίδες επούλωσης για να σχηματίσουν τα ούλα όπως γύρω από φυσικά δόντια.

Ράμματα κατά περίπτωση μπορεί να χρησιμοποιηθούν και η ολική οδοντοστοιχία αν υπάρχει τροποποιείται αναλόγως. Εάν τα αποτυπώματα έχουν ήδη ληφθεί στο στάδιο 4 τότε κατά την αποκάλυψη αντί για βίδες επούλωσης έχουν κατασκευαστεί προσωρινά δόντια. Όταν τα δόντια αυτά τοποθετούνται σε 2 μέρες από την εμφύτευση η διαδικασία καλείται άμεση φόρτιση.

Κάποια μικρή ενόχληση αναμένεται, ήπιας έντασης και διάρκειας. Η διαδικασία κατασκευής της τελικής προσθετικής αποκατάστασης συνήθως αρχίζει 2 εβδομάδες μετά την αποκάλυψη. Όταν χρησιμοποιούνται προσωρινές αποκαταστάσεις αμέσως μετά την εμφύτευση η τελική αποκατάσταση τοποθετείται 6 μήνες αργότερα και τα μέγιστα αισθητικά αποτελέσματα αναμένονται.

Χρήση στοματικού διαλύματος με χλωρεξιδίνη και καθημερινή φροντίδα στο σπίτι κρίνονται αναγκαία καθ’ όλο το ταξίδι θεραπείας αλλά και μετέπειτα.

Είμαι έτοιμος για τα νέα μου δόντια. Τώρα;

Computer Aided Designed/Computer Aided Manufactured – CAD/CAM digital dentistry, ψηφιακή οδοντιατρική

Μετά τη χειρουργική φάση τοποθέτησης υπάρχουν μικρές μεταλλικές βίδες διαμέσου των ούλων. Ανάλογα με το είδος της υπερκατασκευής έχετε μια σειρά ραντεβού ώστε να επιτευχθεί το επιθυμητό αποτέλεσμα.

Πώς προσέχω τα εμφυτεύματα και τα δόντια μου

Από την στιγμή που τοποθετούνται τα εμφυτεύματα τόσο κατά τη διάρκεια επούλωσης αλλά και μετά θα δείξουμε πως να διατηρείτε εμφυτεύματα και δόντια καθαρά. Παρόλο που τα εμφυτεύματα δεν τερηδονίζονται υπάρχουν κάποιες ασθένειες περιεμφυτευματικών ιστών που μπορούν να τα επηρεάσουν.

Πρέπει να καθαρίζονται σχολαστικά, όπως και τα φυσικά δόντια 2 φορές την ημέρα με ειδικές οδοντόβουρτσες, νήμα, στοματικό διάλυμα. Τακτική παρακολούθηση μέσω ενός οργανωμένου προγράμματος επανέλεγχων είναι απαραίτητη κάθε 3 ή 6 μήνες ανάλογα.

Ένα εμφύτευμα δεν αντικαθιστά μόνο ένα δόντι.

Ο αριθμός των εμφυτευμάτων που κρίνεται αναγκαίος κατά βάση εξαρτάται από το είδος της προσθετικής αποκατάστασης που αυτά θα υποστηρίξουν, την ποιότητα του υποκείμενου οστού, αλλά και την γενικότερη κατάσταση της υγείας του ασθενούς. Πρόκειται για πολυπαραγοντικό ζήτημα και δεν χρήζει μόνο μιας απάντησης.

Η άνω γνάθος κατά κανόνα χρειάζεται περισσότερα εμφυτεύματα από την κάτω και οι κινητές κατασκευές πιο λίγα από τις ακίνητες. Συμπληρωματικά και ανάλογα με το πρωτόκολλο φόρτισης (άμεση φόρτιση ή συμβατική) που ακολουθείται ο αριθμός τους επηρεάζεται ξανά. Σωστή μελέτη και ανάλυση της εκάστοτε περίπτωσης θα απαντήσει καλύτερα στο ερώτημα.

Χρόνος ζωής

Η επιβίωση των εμφυτευμάτων ως πολυπαραγοντικό ζήτημα είναι άριστη και μακροπρόθεσμα εξαρτάται από τη γενική κατάσταση υγείας του ασθενή, το οστικό υπόβαθρο, το είδος των δυνάμεων αλλά και τις εντάσεις που ασκούνται σε αυτά. Σημαντικότερο ρόλο βέβαια κατέχει η οδοντιατρική φροντίδα που ασκείται στο σπίτι αλλά και η συχνή παρακολούθηση από τον οδοντίατρό.

Επιστημονικές έρευνες έχουν επικεντρώσει το ενδιαφέρον του οδοντιατρικού κόσμου στα εμφυτεύματα και η διάρκεια ζωής μελετάται διεξοδικά. Ειδικές συστηματικές μελέτες με 15 χρόνια συνεχούς παρακολούθησης παρατηρούν άριστα ποσοστά επιβίωσης συνιστώντας ότι τα εμφυτεύματα με κατάλληλη φροντίδα κρατούν για μια ζωή αν η γενική κατάσταση του ασθενούς παραμένει ανεπηρέαστη.

Επέκταση σχεδίου θεραπείας,

Σε περίπτωση που το κόστος κρίνεται αυξημένο μπορεί να επιλεχθεί μια κινητή επιεμφυτευματική λύση και μελλοντικά με την τοποθέτηση κάποιων ακόμα στηριγμάτων η κινητή πρόσθεση να μετατραπεί σε ακίνητη προσφέροντας αυξημένη σταθερότητα, άνεση και μασητική ικανότητα με την προϋπόθεση ότι μια νέα προσθετική εργασία πρέπει να κατασκευαστεί.

Κόστος;

Το εμφυτευματικό ταξίδι θεραπείας είναι γνωστό πλέον ότι χρειάζεται κόπο και στοματική φροντίδα, χρόνο για να ολοκληρωθεί όταν συμβατικά πρωτόκολλα φόρτισης επιλέγονται και επιπλέον μια αυξημένη δαπάνη για τον ασθενή. Σε όποια περίπτωση βέβαια επιλεγεί η θεραπεία με εμφυτεύματα η δαπάνη μακροπρόθεσμα είναι μικρότερη από κάποιο άλλο είδος αποκατάστασης στο ίδιο χρονικό διάστημα διότι τα εμφυτεύματα έχουν μεγαλύτερο χρόνο ζωής.

Το κόστος λοιπόν των οδοντικών εμφυτευμάτων αποτελεί επίσης πολυπαραγοντικό ερώτημα που λαμβάνει μόνο εξατομικευμένες απαντήσεις σε συγκεκριμένα σχέδια θεραπείας. Αρχικός προϋπολογισμός εμφυτευματικού και εναλλακτικού σχεδίου θεραπείας παρέχεται από τα πρώτα ραντεβού ανάλογα με το είδος της αποκατάστασης που προτείνεται αλλά και αυτής που επιλέγετε. Σε γενικές γραμμές θα ήταν καλό να αναφέρουμε ότι οι ακίνητες λύσεις είναι πιο ακριβές και όταν χρησιμοποιούνται τεχνικές ιστικής/οστικής αναγέννησης σε ελαττωμένο οστικό υπόβαθρο το κόστος θεραπείας αυξάνεται περαιτέρω. Τέλος ανάλογα με το είδος των εμφυτευματικών στοιχείων που χρησιμοποιούνται (διαβλεννογόνια στοιχεία ζιρκονίου, π.χ) και τον τρόπο κατασκευής τους (προκατασκευασμένα προσθετικά στοιχειά εμπορίου ή εξατομικευμένα CAD/CAM προσθετικά στοιχεία σε ειδικά κέντρα για μεγαλύτερη αισθητική απόδοση) το τελικό κόστος θεραπείας επηρεάζεται.

Δίαιτα

Μετεγχειρητικά οδηγίες συνιστούν

  • Χορταρικά και λαχανικά με φυσικές αντισηπτικές ιδιότητες για καλύτερη επούλωση (φασκόμηλο, χαμομήλι, μαϊντανός)
  • Τροφές με βιταμίνες (καρότα, μήλα)
  • Ελάχιστα γαλακτοκομικά
  • Ελάχιστο αλάτι
  • Ελάχιστη οξέα (λεμόνι)
  • Ελάχιστη ζάχαρη

Για να καταλάβετε καλύτερα,

Εμφύτευμα: βίδα τιτανίου που αντικαθιστά ρίζα ελλείποντος δοντιού. Υπάρχουν διάφοροι τύποι

Αποκατάσταση: όποιος τύπος σφραγίσματος ή ψεύτικου δοντιού

Πρόσθεση: όποιος τύπος τεχνητού τμήματος του σώματος ή του δοντιού

Στεφάνη: τεχνητό δόντι κατασκευασμένο συνήθως από μέταλλο και πορσελάνη που τοποθετείται πάνω από τη ρίζα ή το εμφύτευμα, ώστε να δείχνει και να λειτουργεί φυσιολογικά

Γέφυρα: 2 ή και περισσότερες στεφάνες ενωμένες μαζί. Τοποθετούνται πάνω από παρασκευασμένα δόντια ή εμφυτεύματα ώστε να αντικαταστήσουν δόντια που λείπουν

Οδοντοστοιχία: ακρυλική ή μεταλλική πλάκα με τεχνητά δόντια από πορσελάνη ή ακρυλικό που τοποθετείται και αφαιρείται από το στόμα ως κινητή πρόσθεση

Αποτυπώματα: οδοντιατρική αναπαράσταση του στόματος και των δοντιών

Μόσχευμα: σε περίπτωση που το υποκείμενο οστό που θα χρησιμοποιηθεί για τοποθέτηση οδοντικών εμφυτευμάτων δεν είναι αρκετό σε όγκο, τμήμα οστού σε μορφή μπλοκ και μικρών τεμαχίων (αυτομόσχευμα) ή συνθετικό (ξενομόσχευμα) ή από οστικές τράπεζες (αλλομόσχευμα) μεταφέρεται και εναποτίθεται στη δέκτρια περιοχή τοποθέτησης.

Cone beam computer tomography (CBCT): ειδική ακτινογραφική εξέταση που επιτρέπει έναν υπολογιστή να παράγει τρισδιάστατες απεικονίσεις μιας περιοχής του στόματος

Νάρθηκας: πλαστικό ακρυλικό αντικείμενο που βοηθά τον χειρουργό να τοποθετήσει το εμφύτευμα στη σωστή θέση προσθετικά

Με φιλικούς χαιρετισμούς

Τουράνης Λάζαρος